Rozważanie Słowa Bożego - okres zwykły - XXX Tydzień Zwykły

     CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM

26 października 2025, niedziela  

Syr 35, 12-18; Ps 34, 2-23; 2 Tm 4, 6-18; Łk 18, 9-14 

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO ODKRYĆ MOC POKORY Syr 36, 16-18 

Kto służy Bogu, z upodobaniem zostanie przyjęty, a błaganie jego dosięgnie obłoków. Modlitwa pokornego przeniknie obłoki i nie dozna pociechy, zanim nie osiągnie celu. Nie odstąpi, aż wejrzy Najwyższy i ujmie się za sprawiedliwymi, i wyda słuszny wyrok.  

Pokora jest niemile widziana we współczesnym świecie, bowiem ona oznacza poznanie i przyjęcie prawdy. Domaga się także poznania prawdy o samym sobie. Często jest to bardzo trudne do przyjęcia. Potrzebujemy odkryć moc pokory. Modlitwa pokornego przenika obłoki i nie dozna pociechy, zanim nie osiągnie celu. Pokora otwiera niebo i umożliwia powstawanie wielkich dzieł. Prośmy zatem Jezusa o dar pokory w naszym życiu.   

Czy odkryłeś moc pokory w swoim życiu? Czy poznałeś całą prawdę o samym sobie? Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci za poznanie prawdy o samym sobie. Dziękuję, że objawiasz mi moc pokory w życiu ludzkim.  

27 października 2025, poniedziałek Rz 8,12-17; Ps 68,2-21; Łk 13,10-17 

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO UZUPEŁNIAĆ SWOJE DEFICYTY MIŁOŚCI Rz 8,14-17a 

Wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: „Abba, Ojcze!” Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa.   

Każdy z nas potrzebuje doświadczać, że jest głęboko kochany. Niestety jako ludzie nie potrafimy często obdarzać taką miłością jakiej ten drugi potrzebuje. Potrzebujemy uzupełniać nasze deficyty miłości mocą Ducha Świętego, który ma moc nas przekonywać, że jesteśmy ukochanymi dziećmi Ojca niebieskiego. Miej odwagę powoływać się, że jesteś Jego ukochanym dzieckiem, aby On działał.   

Czy czujesz się kochany przez ojca, matkę, współmałżonka, dzieci? Czego ci brakuje w tej miłości? Czy doświadczasz, że jesteś ukochanym dzieckiem Ojca niebieskiego? Pomódl się: Jezu, dziękuje za Twojego Ducha Świętego. Dziękuję, że jestem kochany.  

28 października 2025, wtorek – św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza Ef 2, 19-22; Ps 19, 2-5; Łk 6, 12-19 

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM,  TO ODKRYĆ SWOJĄ PRZYNALEŻNOŚĆ Ef 2, 19-20 

Nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga, zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus.  

Chrześcijanin wraz z chrztem świętym stał się dzieckiem Bożym. Dlatego przynależy do Ojca niebieskiego nawet gdy jest sierotą biologiczną czy psychiczną. Chrześcijanin przynależy także do Narodu Wybranego, którego fundamentem jest Jezus Chrystus. Kościół stał się jego domem, tylko potrzebuje odkryć i zachwycić się tą prawdą. Przynależność to jedna z podstawowych potrzeb człowieka, która warunkuje jego funkcjonowanie i szczęście. Człowiek potrzebuje bowiem czuć się częścią rodziny, wspólnoty itp. Prośmy zatem Jezusa, abyśmy odkrywali tę prawdę.  

Czy umiesz powiedzieć do kogo tak głęboko przynależysz? Nazwij te osoby, rodzinę, wspólnotę, społeczność. Czy czujesz się głęboko dzieckiem Boga żywego? Pomódl się: Jezu, dziękuję, że mogę przynależeć do Ciebie. Dziękuję, że jestem Twój.   

29 października 2025, środa   Rz 8, 26-30; Ps 13, 4-5. 6; Łk 13, 22-30 

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM,  TO ODKRYĆ MOC SWOICH SŁABOŚCI Rz 8, 26 

Duch Święty przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami.  

Gdyby nie nasze słabości Duch Święty nie byłby nam potrzebny. Świadomi swojej bezradności polegamy tylko na Bogu, który wtedy, w naszych słabościach, ma możliwość objawiania się ze swoją mocą. Błogosławione nasze słabości, które przyciągają taką potęgę, którą jest Duch Święty! Prośmy zatem Jezusa, aby ukazywał nam nasze słabości i w ten sposób będziemy się otwierać na działanie Duchu Świętego.  

Z jakimi słabościami się borykasz? Co z nimi robisz? Czy zaprosiłeś do swoich słabości Ducha Świętego? Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci za moje słabości, które pozwalają Ci objawiać Twoją moc.  

30 października 2025, czwartek  Rz 8, 31-39; Ps 109, 21-31; Łk 13, 31-35 

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM,  TO WALCZYĆ O SWOJĄ PRZYNALEŻNOŚĆ DO JEZUSA Rz 8, 35-37 

Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? Jak to jest napisane: „Z powodu Ciebie zabijają nas przez cały dzień, uważają nas za owce na rzeź przeznaczone”. Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował.  

Tylko my sami możemy się odłączyć od miłości Chrystusowej. Mogą to spowodować nasze uczucia, wysoki iloraz inteligencji, brak nawrócenia. Możemy tylko wołać, a nawet krzyczeć o swojej bezradności wobec tego, kim jesteśmy i na co nas tak naprawdę stać, błagać Jezusa o łaskę całkowitej przynależności do Niego samego.  

Czy wiesz, co cię może odłączyć od Jezusa? Co z tym robisz? Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci, że objawiasz mi prawdę o mnie samym. Dziękuję, że uzdalniasz mnie do walki o wierność Tobie w moim życiu.  

31 października 2025, piątek Rz 9, 1-5; Ps 147B, 12-20; Łk 14, 1-6 

NAWRACAĆ SIĘ, TO ODKRYĆ DOBRODZIEJSTWA BOŻE Ps 147B, 12-13. 19-20 

Chwal, Jerozolimo, Pana, chwal Boga twego, Syjonie! Umacnia bowiem

zawory bram twoich i błogosławi synom twoim w tobie. Obwieścił swoje słowo Jakubowi, Izraelowi ustawy swe i wyroki. Żadnemu narodowi tak nie uczynił; o swoich wyrokach ich nie pouczył. Alleluja.  

Współczesnemu człowiekowi często wydaje się, że wszystko osiągnął swoim wysiłkiem i swoją pracą. Choć praca ludzka jest konieczna, to na sukces składa się wiele elementów: cechy charakteru, odebrane wychowanie, okoliczności życiowe. Chrześcijanin powinien pamiętać, że wszystko w życiu jest łaską. Boże błogosławieństwo i prawa są zawsze fundamentem ludzkiego prawdziwego powodzenia. Czy o tym nie zapominamy? 

Czy doświadczasz, że fundamentem ludzkiego powodzenia jest Boże błogosławieństwo? Czy dziękujesz Bogu za jego prawa, za Jego obecność? Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci za dar wiary. Dziękuję za Twoje miłosierdzie, które łagodnie obchodzi się z moją głupotą.  

1 listopada 2025, sobota – uroczystość Wszystkich Świętych Ap 7, 2-14; Ps 24,1-6; 1 J 3, 1-3; Mt 5,1-12 

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM,  TO ODKRYĆ DROGĘ DO ŚWIĘTOŚCI PRZEZ SWOJE BRAKI Mt 5, 3-4 

Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.  

Człowiek święty dostrzega swoje braki i potrafi za nie dziękować. Prawdziwa wiara wyraża się w dziękczynieniu. Braki rodzą w życiu ludzkim nowe pragnienia, a pragnienia to klucz do rozwoju i przekraczania  samego siebie. Człowiek smutny potrafi docenić radość, głodny potrafi docenić jedzenie, nieszczęśliwy jest wrażliwy na ludzkie nieszczęście. Prośmy zatem Jezusa o ujrzenie naszych braków we właściwym świetle. 

Z jakimi brakami się borykasz? Jak na nie spoglądasz? Czy dostrzegasz dobrodziejstwo swoich braków? Pomódl się: Jezu, dziękuję Ci za moje braki. Dziękuję, że przez moje braki wyostrzasz moje postrzeganie rzeczywistości.